7 Nisan 2012 Cumartesi

Yalın ayak yanlızlık...

  içinde tarif edemediği çığlıkları barındırıyordu.tüm vucudu ona karşı birleşmiş en derin isyanları , acıları ,yok oluşları ona yaşatmak istermişcesine hemde... hayattan soyutlanmak yok olmak istiyordu...
   güvemek zordu , önceden resmine bakmal bile istemediği " öylesine bişey maksat vakit doldurmak " dediği kişinin arkasından şimdi üzülmek ne garipti... aslında alıştırmıştı kendisini , hep bir gidiş vardı aklında ama böylesini hiç düşünmemişti. bir gecede yalanlarla yok olan sevgi güveni de yanında götürmüştü giderken.
  gece boyu düşündü , olabilirmiydi !!!
neden açmamıştı telefonunu . oysa ondan gelecek bir mesaj olmadan uyuyamazdı 7 ayda bunu öğrenmiş olmalıydı. sabah arar diye düşünüp geçirdi aklından geçen kötü düşünceleri . sabah telefonunun hiç çalmadığını gördüğünde gece yakasını bırakmayan kötü düşünceler şiddetini arttırıp oturdu kalbinin tam orta yerine. aradı... aradı... aradı... sonunda telefon açıldı ve karsıdaki o değildi . onun artık olmayacağını söylediğinde kan beynine sıçradı , abğırdı ,çağırdı  telefondaki sese tüm olanların hırsını ondan ondan almak istercesine...
    büyük bir yalanla çıkıp gitmişti hayatından ..
   aslında bu yaşadıklarınında bir yalan oldugunun kanıtıydı.
   elleri bomboştu şimdi ...
  geride sadece koca bir yalan ve yalın ayak korumasız bir yanlız bırakarak...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder